Published: August 14, 2020

Ov Shadows ontstond uit de restanten van het eveneens uit Zweden afkomstige Waning. De vier heren brachten ergens in 2016 hun eerste EP uit, Monologues. Een EP die zich kenmerkte door bevreemdende black metal met hier en daar een injectie van industriële klanken, of zo staat het toch geschreven. Het daaropvolgende The Darkness Between Stars fietste vrolijk verder op dezelfde tarmac maar ditmaal kreeg je deze naargeestige blackmetalvariant verpakt in een volledig album. Tevens werd er toch nu en dan een straatje ingereden dat we kennen en we als typisch Zweedse black mogen bestempelen.

Hypnotic Dirge Records, de platenboer uit Canada, brengt dus de derde plaat uit. Even stil staan bij het feit dat ook de Belgen van Marche Funebre op dit label zijn ondergebracht en dat ook Frigoris, een illuster Duits post-blackmetalgezelschap een boeiende plaat uitgaf via deze Canadezen. Dit toont aan dat het een label is met een wat specialere neus, een label dat graaft binnen de subgenres van onze allerdonkerste muzikale hobby om alzo de spreekwoordelijke diamanten boven te halen.

Deze I Djävulens Avbild, wat niet meer dan “op deze Duivelse afbeelding” betekent, start op een hels tempo en voor je het weet zit je in zo een versnelling dat alles en iedereen brutaal in de gehaktmolen zit en er eigenlijk alleen kleine eetbare stukjes overblijven. Jammerlijk wordt deze brutaliteit een beetje te niet gedaan door de iets te soppige mix, wat zich vooral vertaald in een te stereotyp gitaargeluid. Blasfemiskt Crescendo raast aan een even hoog tempo voorbij en als je even niet oplet mis je de finesse die in dit nummer subtiel gekerft zit onder de vorm van hypnotiserend gitaarspel. Zeker de met salpeterzuur ingesmeerde baslijnen, op driekwart van het nummer, penetreren alzo je gehoororgaan. Eén van de sterkste elementen van deze plaat zijn de diep doordreunende gitaarthema’s. Het titelnummer is daar het beste voorbeeld van: je zou je zomaar laten wegleiden van de essentie door de druilerige leadlijn op een bepaald moment, knap.

De Duivel gaat erg tevreden zijn met deze release, want het is een meer dan degelijk werkje geworden van deze vier Zweden en dit ter ere van de onderaardse grootmeester zelf.