Published: July 11, 2015

Tijd voor een splitje: Nachtterror en Altars of Grief. Beide bands maken de wat meer epische blackmetal, maar gooien het ieder duidelijk over een andere boeg. Waar Nachtterror het moet hebben van sterk dynamische, bombastische explosies die verschillende kenmerkende vocaalstijlen bevatten, moet Altars of Grief het hebben van atmosferische blackmetal die mij sterk aan Caladan Brood doet denken (als ik Summoning had willen zeggen, had ik dat wel gedaan). Een leuke split om te proeven van beide bands en met respectievelijk vier en drie nummers per band ook niet bepaald summier.

Nachtterror is als band heel erg in-your-face en dat komt vooral door de keyboards die overal doorheen knallen. Dat bombastische is iets waar je van moet houden: bands als Emperor en Summoning weten het passend in de muziek te verweven, maar er zijn ook bands, zoals Nachtterror, waarbij de keyboards zo overheersen, dat het weleens irritant kan worden. Die aanwezigheid is niet alleen te wijten aan de mix, maar ook door leads die de toetsenisten spelen, waarbij de muziek af en toe volledig de toetsen dient. Nachtterror heeft een grote verscheidenheid aan vocalen in het arsenaal. Naast de standaard blackmetal-scream, worden ook cleane zang en een lage grunt gebruikt, die ik zelf heel vet vind. Die grunt klinkt wel wat onnatuurlijk, waardoor je gaat vermoeden dat er filters worden gebruikt.

Altars of Grief gaat meer op de atmosferische tour en neemt even de tijd om op te bouwen. Na een rustig intro wordt de desolate atmosfeer doorgezet, maar wel met meer volume. De toetsen zijn aanwezig, maar maken meer deel uit van de ritmesectie en de overkoepelende atmosfeer. De combinatie van de toetsen met de sporadische cleane zang maken dat ik sterk aan Caladan Brood moet denken. De verdere zang van Altars of Grief bestaat uit een brul die het midden houdt tussen blackmetal en post-metal. Er zijn sowieso sterke post elementen te vinden op de tweede helft van de split, wat maakt dat de twee helften niet helemaal aansluiten. Ja, ik weet dat het twee verschillende bands zijn, maar af en toe ligt de sound zo ver uit elkaar, dat je van heel verschillende genres gaat spreken.

Als je van de symfonische en epische blackmetal bent, dan is dit een prima split om eens te beluisteren. Twee relatief onbekende bands bundelen de krachten om een vermakelijk stukje muziek ten gehore te brengen, dat te lijden heeft onder de grote verschillen tussen de bands. Het is daarom niet minder vermakelijk als je fan bent van het genre.