Published: June 6, 2015

Over het Canadese Norilsk schreef ik in juli vorig jaar, toen EP Japetus als het ware de aankondiging was voor het aanstaande debuutalbum. Dat album is inmiddels verschenen, met de titel The Idea of North, en bevat naast de twee nummers van de EP nog zes nieuwe tracks; en opnieuw een cover. Die laatste, Coeur De Loup, is als bonus de afsluiter van het album, en een bewerking van de doorbraak van de Belgische zanger Phillipe Lafontaine. Een zeer opmerkelijke keuze wanneer je het origineel eens beluisterd hebt. Dat geeft wat mij betreft de eigenzinnigheid van Norilsk dan ook perfect weer.

Ok, vooraan beginnen maar. Nou ja bijna. Opener Japetus kennen we al van genoemde EP, en vind ik veelbelovend voor wat komen gaat. In de basis horen we klassieke death/doom, die in de geest van de moderne tijd wordt aangevuld met sludge en postrock, of beter gezegd stiekem een beetje atmosferische black. Het feit dat in het Frans gezongen wordt geeft de sfeer nog een extra dimensie. Het nummer blijkt een uitstekend uithangbord van wat Norilsk te bieden heeft.

Planète Heurt beweegt zich voort in een uitermate traag tempo, en belichaamt daarmee de ware doomgedachte. Hoewel de zang hier wat melodieuzer lijkt, toont de sfeer zich des te grimmiger; verontrustend is misschien wel een goed woord. De spetterende gitaarsolo (of is het gewoon een aaneenschakeling van black metal/tremolo-riffs?) halverwege vind ik behoorlijk verrassend, past eigenlijk niet goed binnen de opgebouwde sfeer, maar werkt op een of andere manier toch wel. Knap gedaan, en opnieuw: dit tekent de eigenzinnigheid van Norilsk.

Het is niet alleen trage doom dat de band voortbrengt. Zo bevat La Liberté Aux Ailes Brisées een behoorlijk catchy midtempo riff, je zou er vrolijk van kunnen worden, ware het niet dat dat in deze context natuurlijk niet gepast is. Om dat af te straffen zijn het nummers als Potsdam Glo - ook al bekend van de EP - en het machtige afsluitende titelnummer The Idea Of North die de grootste somberheid belichamen. Krachtig, episch bijna, waarbij de sfeer regelmatig doet denken aan de klassieke epiek van een band als Candlemass. Daartussen worden we nog getrakteerd op kortere sferische intermezzo's als Nature Morte en La Grande Noirceur.

Norilsk levert met The Idea Of North een volwassen doomplaat af, die vooral qua sfeer sterk overkomt. Duister en koud, zodat het de bandnaam eer aan doet (Norilsk is de meest noordelijke stad in Siberië en ligt dus boven de poolcirkel). Net even iets anders dan het standaard epische doomwerk.